شهید عبدالحسین دارای روحیه ای شاد واهل کتاب خوانی بود .کتب شهیدان مطهری ودکتر شریعتی را بدقت مطالعه مینمود.در تابستانهای گرم وسوزان آبادان با آنکه کم سن وسال بود درکنار پدر خانواده بکار کردن مشغول بود.وهمواره انیس ومونس پدر ومادر بود.با آغاز تجاوز وحشیانه رژیم جنایتکار بعثی عراق به سرزمین اسلامیمان بهمراه دیگر برادران خود با آنکه پانزده سال بیشتر نداشت برای دفاع از شهر مظلوم آبادان در شهر ماند .پس از 2ماه به شیرازآمد وبرای ادامه تحصیل به دبیرستان شهید رستمی مراجعه نمود ودر طول سالهای 59 تا 61 در گروه مقاومت شهید عرشی مسجد جامع سعدی در قالب یک بسیجی با دانش وبا بصیرت به مبارزه باگروهکها ی ضد انفلاب والتقاطی پرداخت.شهید عبدالحسین الگوی برجسته ای از یک بسیجی مخلص برای هم دوره های خویش و نسلهای امروزی است.بالاخره این بزرگوار برای دفاع از سرزمینهای اسلامی در قالب گردان 985 تیپ امام سجاد شهر شیراز به جبهه های نبر د حق علیه باطل اعزام شد.وقتی برای اولین و آخرین بار به مرخصی آمده بود در یک حال و هوای دیگری بود نگاه های معصومانه اش به تمام دوستان وآشنایان پیام الرحیل ای اهل عالم میداد....
بازگشت عارفانه اش با آغاز عملیات پیروزمندانه محرم در ماه خون وقیام سید وسالار شهیدان امام حسین همزمان گشت ودر حالی که فرمانده دسته2 از گروهان سه گردان خط شکن 985 بود در اوج ایمان وعشق به معبود خویش ، درتاریخ 22آبان 1361بر دشمن بعثی هجوم آورد ودر خط عملیاتی شرهانی عراق بر اثر اصابت گلوله تک تیراندازان بعثی به ناحیه سر به درجه اعلای شهادت نائل گردید وبر بال سفید ملائک به دیدار حضرت معبود شتافت.....
روحش شاد وراهش پررهرو باد
گوشه ای ا زوصیتنامه عارف شهید عبدالحسین غلامپور:
...شهادت باعث افتخار تشیع است چرا که تمامی امامان شیعه در بستر شهادت آرمیده اند......
نظرات شما عزیزان:
عمو محمد.... 
ساعت23:17---13 خرداد 1391
....سلام بر شمایی که برای رضای خدا جل وعلا زحمت کشیدی واز شهید بسیجی سرافراز عبدالحسین یادواره ای ساختی زیبا....بهتر میبود از تمثال امامش نیز تصویری در خور وشایسته قرار میدادید...جای خالی عکس امام...بیانات امام....و...و..جدا خالیست...ما هر چه داریم از نفسهای آن پیر ومراد سفر کرده داریم...با تشکر مجدد....